Ik zit hier al weer aan de keukentafel te typen na een dag al weer gewend aan het thuis zijn. Allereerst de cijfers;
Gefietst 5183 kilometer, afgevallen 5 kg., twee lekke banden, drie maal de ketting er afgelopen en vier versleten remblokjes. Allen die hebben gereageerd op dit blog hartelijk bedankt het was
altijd weer leuk om iets te lezen. Zou je toch enthousiast zijn geraakt probeer dan eens een landelijke fietsroute zoals de LF1 die langs Den Haag komt en de kust volgt tot in Frankrijk of anders
de LF4 die vanuit Den Haag door het midden van Nederland tot Enschede loopt. Deze routes kun je op een gewone fiets doen, vind je het onderweg toch niks dan kun je naar een station fietsen om weer
naar huis te gaan.
Bij de start van dit weblog schreef ik jullie nog wat over het sponseren van dit soort tochten, dus ik wil jullie er nog aan herinneren dat dit het moment is om je favoriete doel met wat extra's te
verassen.
Echt jammer van al dat geregen want het fietsen door Luxemburg en de Ardennen is best mooi. Na een hoop gespetter en geklim door die Ardennen uiteindelijk aangekomen in de vakantielocatie van Han en
Trudie. Na een klein beetje gezoek kwam ik aan in de prachtig gelegen woning. Dat is wel lekker al die luxe zelfs al in de sauna gezeten, nu kan ik mijn verhaal kwijt via de laptop in plaats van dat
gepiel op mijn telefoontje. Hier even bijtanken en dan is het laatste stuk wat mij rest alleen nog Nederland. Een bezoekje aan vader in Drunen en dan is de trip ten einde. Ik hoop dat het laatste
stuk nog in goed weer kan maar dat maakt eigenlijk niet veel meer uit. Voor de geinterreseerden zal ik thuis nog een verhaaltje schrijven hoeveel er precies is gefietst en hoeveel ik ben afgevallen.
Intussen is de regen op mijn pad gekomen. Dertien graden wind en regen op het Franse land. Dat noordoostelijke stukje van Frankrijk daar horen gewoon donkere wolken en regen bij. Ik vind het niet
veel daar geen kip op straat, verwilderde akkers, verroeste kruisbeelden, stront en modder. Deze ochtend nam ik afscheid van mijn reisgenoot van de afgelopen dagen. Met Raymond fietste ik gezellig op
het is iets wat zo'n fietsreis leuk maakt. Met een volkomen vreemde ga je plots intensief om fietsen, eten, koken kletsen. En dan plots aan de oever van de Moezel scheiden de wegen en fiets je weer
alleen. Ik vind het prima om de trip alleen af te maken. Op dit moment is het nogal dubbel ik wil graag naar huis maar ook ben ik wat sip dat het einde nadert.
Afgelopen dagen mer Raymond gereisd nadat twee anderen vanwege knieklachten de reis moesten opgeven. Tot nu toe geen regen wat goed is voor de moraal. We ontmoeten veel tegenliggers die verslag doen
van veel regen. Ik tijd nu ook grotere afstanden morgen bereik ik de grens met Luxemburg. De uitzichten zijn nog leuk maar de bergen zijn verdwenen. Golvend goudgeel graan kleine slaperige dorpjes.
Morgen nog een etappe in Frankrijk daarna alleen de Stremmen in.
Deze dag fietste ik samen met drie andere nederlanders. Even wennen dat ik weer rekening met anderen moest houden. En onze route werd doorkruist door een tijdrit van de Tour de Trance. Eigenlijk had
ik bedacht dat de trip na de Rhone saaier zou worden maar de route was weer uitzonderlijk. Ik fietste langs de Ain met zijn stuwdammen en meertjes. Verder blijft het geweldig weer, niet meer
bloedheet maar nog steeds prima temperatuur. Lichte wind in de rug, wat wil je nog meer. Ik heb verder mijn plan bijgesteld en wil nu weer door de Arcennen in plaats van de Eifel om Han en Trudie te
bezoeken. Ik hoop dat de wreedheden, of ander volk die er over gaat, mij gunstig gezind blijven.
Alhoewel ik zal intussen wel niet de enige zijn die op vakantie is. Ik vorder gestaag richting Nederland, en zit nu in Chatonnay. Morgen stekk ik ter hoogte van Lyon bij Loyettes de Rhone weer over
wat voor mij wel betekent dat ik Zuid Frankrijk verlaat. Ik merk nu al dat de gezellige terrasjes onder de platanan plots verdwenen zijn. Vandaag zag ik ook weer eens een lange rechte weg die ik
over mocht. Op de camping duw je de haringen weer gemakkelijk het gras in, dat was afgelopen weken wel anders met al die stenen, rotsen en zand. Het weer is mij nog steeds gunstig, afgelopen nacht
een hevig onweer en deze ochtend met natte tent in het gemiezer op pad maar dat was snel over.
Ook nu weer hetzelfde nieuws. Mooi weer wel wat koeler 25 ° een stevige wind tegen maar opnieuw fantastische omgeving hier in de Dromen, het klimmen is milder wat wil je nog meer. Met angst en beven
zie ik het slechte weer tegemoet dat ik op mijn weg noordwaarts wel moet gaan ontmoeten. Met mij gaat het goed het alleen zijn heb ik zo'n beetje wel gezien niet zo zeer bij het fietsen maar vooral
in de avond na eten en koffie voor de tent wat saai. De smartphone is dan met enkele boeken wel een uitkomst. Ik lees nu van Vestdijk De ober en de levenden, maf boek
Avignon aan de Rhone is ook weer een mooie stad, een mooie stad heeft vaak een rivier met bruggen. Al blijkt die beroemde brug hier maar een halve te zijn. Morgen fiets ik weer noordwaarts richting
Orange ik zie in de verte de Mont Ventoux maar dat moet Erik maar opknappen. Vandaag zowaar regenachtig morgen weer zon begreep ik. Groeten weer.
